Het is 30 april 2020. Na (ruim) negen maanden plus een lange bevalling wachten, sta je daar toch opeens met je bloed eigen baby in je armen. We hebben hem James genoemd. Wat er als vader door je heen gaat? Voor mij was het een rollercoaster aan emoties waar trots en liefde de boventoon voerde. Liefde voor mijn vriendin Lisa, meteen de eeuwige liefde voor James en trots op voor mij het perfecte gezin. Ik stond in een kamer waar 3 andere mensen aanwezig waren. Lisa had een zware bevalling gehad en het ziekenhuispersoneel was druk bezig om haar te verzorgen, maar toch stond voor mij de tijd even stil. Ik heb James meteen ingefluisterd dat ik altijd voor hem zal zorgen.
De volgende dag mag je dan met zijn drieën naar huis. Sinds deze dag is ook hier even niets meer gewoon. Je wordt als kersverse vader direct door de kraamzorg op pad gestuurd voor tepelhoedjes, kolfmachines en andere op dat moment ondefinieerbare accessoires die dit kleine wonder nodig heeft. Je hebt twee nachten verschrikkelijk slecht geslapen, maar je stapt de auto in met een gigantische glimlach. Je zet de muziek in de auto op standje festival waar het eigenlijk verstandiger zou zijn om oordoppen in te doen, en rijdt naar de dichtstbijzijnde drogist om het boodschappenlijstje te halen. Ik heb James namelijk een dag eerder ingefluisterd dat ik altijd voor hem zou zorgen.
In de dagen daarna druppelt de familie langs. Helaas door Covid-19 komen ze in kleine groepjes en op 1,5 meter afstand. Weer zo’n emotionele achtbaan. Je wilt het, voor mij, mooiste wondertje van de wereld met iedereen delen. Maar daarentegen is er alles bij gebaat om hem te beschermen. Zo zit je zelf op je bed. Baby James ligt lekker bij mama en de kersverse opa’s en oma’s staan op anderhalve meter naar een baby te zwaaien die maar 30 centimeter kan zien. En toch voelen wij als kersvers gezin de overweldigende liefde die wij als ouders, maar nog iets meer in het bijzonder baby James, ontvangt van zijn familie.
Peettante Jessie kwam met een prachtcadeau: het Minitials Benji armbandje dat wij als ouders al met trots dragen, nu in het iniminie voor ons zoontje. Een voltreffer (ook voor de kraamtranen van moeders). Wat een mooi en tijdloos cadeau dat hij nog jaren bij zich kan dragen.
– Milan, vader van James
Fotografie door @jessiedillenfotografie
